Yanlış okumadınız, “sonunda olacağı buydu!” demek istemezdim, ancak olan oldu bir kere… Eskişehirspor üzerinden koparılan fırtınalar gerçekten bir acaip hava oluşturuyor… Eskişehirspor bitkisel hayatta ancak onun başında bile kavga etmeyi başarabiliyoruz… Marul ile kahvaltılıkla reklam dönemi yetmezmiş gibi, iyi olması mucizelere kalmış bir hastanın başındaki kavgaya anlam vermek mümkün değil… Önce kim veya kimler olduğu açıklanmayan “engel” meselesinin ardından şimdide liste mücadelelerinde bulunulduğuna tanık oluyoruz… Şu olmaz olasıca sosyal medya mecrasında Eskişehirspor üzerinden verilen mücadeleyi emin olun ben anlamakta güçlük çekiyorum… İşte bu süreçte konuya olumlu bir yaklaşım gösteren Odunpazarı Belediye Başkanı Kazım Kurt’ta “Ben çekiliyorum kardeşim” mesajını sonunda vermek zorunda kaldı…
Dün arkadaşımız Nazım Aydın kendisine telefonla ulaştı… Ayrıntılar spor sayfamızda yer alıyor. Özetle başkan Kazım Kurt diyor ki “Listeleri birleştirin güçlü bir liste çıksın ben destek vereyim, dedik ama bir türlü istenilen ortak tavrın oluşması mümkün olmadı. Ben bu şartlarda vebal altına giremem!” Haksız değil sayın başkan… Davulu asıl taşıyacak olan “Herkesin elinde bir tokmak olmasın” diyor, birileri de illaki hep birden tokmağı sallayacağız… Dünyanın hiçbir yerinde böyle bir şey olmaz… Olsa olsa bu işler bizde olur…
+++
SÖZ KONUSU OLAN ESKİŞEHİRSPOR
Hani herkes Eskişehirspor’u çok seviyor ya(!) Bu nasıl sevgi anlamak mümkün değil… Severken bir şeyler olacak… Yahu bu kulübün tamı tamına 200 milyona dayanmış borcu var. Kulüpte mevcut futbolcuların sıcak suya, kahvaltıya, evlerine dönecek bırakın taksiyi dolmuş parasına ihtiyacı var. Futbolcunun galibiyet primini bile taraftar kendi arasında topladığı para ile tamamlıyor. Bu şartlar altında bu kulübün öncelikle ayağa kaldırılması yaşatılması için bir mücadele verilecek ama bu mücadeleyi ortak bir sinerjiye dönüştürmekte bile sıkıntı yaşıyoruz… Herkes, “biz gelelim bize yardım edin!” yaklaşımında olursa bu işler olmaz, daha baştan mücadeleyi kaybederiz.. Mücadelenin kaybedilmesi önemli değil, “bize yardım edin bize” deniliyorsa bu işte bir çarpıklık var demektir… Yani sonunda el birliği ile bir yere gidiyoruz ya, kimse nereye gittiğinin farkında değil… Böyle giderse “bindik bir alamete, gidiyoruz kıyamete!” diyeceğiz Allah korusun….
+++
MESELE SADECE PARA DEĞİL…
Eskişehirspor kongreye giderken beklentileri dün yazdım… “kimse yok mu?” diye bağırılıyor sonra ortaya çıkanlara da, “sen nereden çıktın?” sorusu soruluyor… Bu mesele hep masamızda ya… Arkadaşlar ile konuşurken arkadaşlarımız “Birileri istiyor ki birisi koysun cebine 100 milyon TL’yi gelsin kulübü kurtarsın. Bu iş sadece para meselesi değil.. Bilgi meselesi, camia meselesi, yönetme beceresi meselesi, lobi meselesi ve en önemlisi güven meselesi!” yorumunda bulundular.. Doğrudur bu saatten sonra kimse elindeki, cebindeki parayı getirip bu işe yatırmaz ancak güvenilir olmak, ortak tavır koymak, şehri ve kulübü ayağa kaldırmak için her kesimin desteğini almak için olmazsa olmaz şartlardan birisidir. Son söz olarak diyorum ki herkes eteğindeki taşları birbirinin kafasına atmaktan vazgeçmeli ve asıl olan sorunun çözümü için kendisine ne gibi fedakarlık düşüyor onun gereklerini yerine getirmelidir…
