Eskişehir’in milletvekili sayısı eskiye göre daha fazla…
Daha önce 6 milletvekili varken şimdi 7 milletvekili var.
Resmiyette böyle olsa bile fiiliyatta “8 milletvekili var” da denilebilir.
Zorlanırsa sayı 8’e bile çıkabilir.
Seçimler sonrasında oluşan bu tablo, Eskişehir adına ümitleri baya canlandırmış, “Eskişehir artık Ankara’da daha güçlü” falan denilmişti.
Tablonun oluşumundan bu yana geçen süredeki gelişmeler ortada…
“Umulan oldu” demek olanaksız…
Eskiye göre olumlu bir değişiklik bulmak çok zor.
Milletvekillerinin “Eskişehir için birlikte güç oluşturmaları” şöyle dursun bir araya geldikleri bile yok.
Seçimlerden bu yana geçen sürede 7 milletvekili bir kez bile olsun birlikte görülmediler.
Hepsinin bir arada olduğu tek fotoğraf yok.
İnsan hiç olmaz ise “dönem hatırası olsun” diye bir fotoğraf çektirir.
Anlaşılan o kadar bile diyalogları yok.
Bazılarının arasında “selam sabah” olmadığı da malum zaten…
Milletvekillerinden bazıları Eskişehir’i pek boş bırakmıyor. Resmi törenlere, açılışlara falan katılıyorlar. Sosyal medya paylaşımları ile kendilerini gösteriyorlar.
Bazıları da var ki, “yüzlerine hasret kalındı” dense yeridir.
Örneğin Harun Karacan…
Milletvekilliğinde ikinci dönemi…
Sergilediği tavra bakınca “nerede eski Harun Karacan” dememek elde değil…
ETO başkanlığı dönemini bir anımsayın…
Ne düğün sektirirdi ne de cenaze…
Kafalar nereye çevrilse ilk göze çarpan Harun Karacan olurdu.
“Eskişehir evladı” tanımlamaları bile yapıldı.
Uzunca bir süredir o eski Harun Karacan’dan eser yok.
Ne kendisini gösteriyor ne de sesini duyuruyor.
“Yüzünü gören cennetlik” dense olur.
Nedendir bilemiyoruz ama sanki “köşesine çekilmiş” gibi…
İktidar partisinin diğer iki milletvekili de çok farklı değil…
Nabi Avcı ve Emine Nur Günay, uzunca bir süredir pek Eskişehir’e uğramaz oldular.
Uğruyorlarsa bile kamuoyunun haberi olmuyor.
Yerel seçimlere yönelik iddiaları vardı.
Seçimlerde umduklarını bulamadılar.
Seçim sonuçları nedeniyle “Eskişehir’e küsmüş” gibiler.
Cumhuriyet Halk Partisi’nin iki milletvekili için aynı şeyleri söylemek olanaksız…
Utku Çakırözer de Jale Nur Süllü de Eskişehir’den hiç kopmuş değiller.
Kendilerini sürekli görmek olanaklı…
“Bir şeyler yapma” çabası içindeler.
Çaba göstermek iyi de beraberinde dikkatli olmak da gerekiyor.
Utku Çakırözer çok dikkatli…
Ancak Jale Nur Süllü’nün bazen “kocaman çamları devirdiği” oluyor.
Milliyetçi Hareket Partisi Milletvekili Nurullah Sazak ve İYİ Parti Milletvekili Arslan Kabukçuoğlu için de “Eskişehir’e ilgisiz” demek haksızlık olur.
İlgileniyorlar…
Ancak yapabilecekleri fasla bir şey yok.
Söylenecek daha çok şey var.
Ancak sözü daha fazla uzatmaya gerek yok.
Eskişehir’in milletvekili sayısı arttı ama bu artıştan Eskişehir’in bir kazancı olmadı.
Dedik ya… “Eskişehir için ortak güç oluşturmak” şöyle dursun “hatır” için bile olsun bir araya gelmiyorlar.
Gelseler belki bir şeyler değişebilir.
Bugüne kadar gelmediler.
Bugünden sonra gelirler mi?
Hiç zannetmiyoruz…
Umarız ki, yanılan biz oluruz…
