Seslenme alışkanlıklarımızı mercek altına alan son bir araştırmada, Türkiye'nin yerel ağız çeşitliliği detaylı bir şekilde ortaya konuldu. Türkiye'de konuşulan Türkçenin çeşitli lehçe ve ağızlarının bir portresi olan bu araştırma, dilsel zenginliğimizi ve bölgesel ağız farklılıklarımızı anlamak isteyenler için büyük bir kaynak oluşturuyor.
Bu araştırma, Türkiye'nin dört bir yanındaki insanların birbirleriyle nasıl seslendiğini de gözler önüne seriyor. Başkent Ankara'da "La bebe", Doğu Anadolu'nun yürekli insanlarının bulunduğu Erzurum'da "Hele dadaş", Çanakkale'de "Ecük", Eskişehir'de "Hacım", Konya'da "Ortağım" ve Mersin'de "Nörün" ifadeleri sıklıkla duyuluyor. Adı sürekli yan yana anılan ama ayrı ayrı birer lezzet sunan Adana’da “Kirvem”, kebap dendiğinde akla gelen ilk şehir olan Şanlıurfa'da "Keke" sözcüğü sıkça duyuluyor.
Fakat Muğla'nın seslenme kültürü, bu şehirlerden biraz daha farklı. Muğlalılar, kendine has seslenme biçimi olarak "Aakideş" ifadesiyle hitap ediyor. Muğla'nın bu özgün ifadesi, hitap kültürünün ayrılmaz bir bölümünü oluşturuyor. Diğer bölgelerde görülen seslenme biçimlerine karşın, Muğla'nın "Aakideş" ifadesi, kendine özgü ve farklı bir seçenek olarak karşımıza çıkıyor.
